โอกาสดีดีในชีวิต ❤ ไดอารี่ของอังริน

-


เฟซบุ๊กขึ้นเตือนความทรงจำ ว่ารินเคยโพสต์ประโยคนี้ไว้เมื่อหลายปีก่อน ในช่วงเวลาปัจจุบันที่รินกำลังมีโอกาสใหม่ๆ โอกาสดีๆ เข้ามาในชีวิตอีกครั้ง

โอกาสมักมาตอนที่เราไม่พร้อมเสมอ แต่ถ้ารอโอกาสที่พร้อม เราก็จะไม่เจอโอกาสแบบนั้นอีก

โอกาสมักจะมากับคนที่กล้า

และบางครั้งโอกาสดีดีในชีวิต ก็มาจากคนที่แตกต่างจากสังคมเดิมๆ ของเรา

ขอยกตัวอย่าง "คนที่แตกต่างจากสังคมเดิมๆ ของเรา" อย่าง คุณเอก พิชัย แก้ววิชิต พี่วินมอเตอร์ไซค์คนหนึ่ง ที่กลายเป็นช่างภาพชื่อดังจนมีนิทรรศการภาพถ่ายของตัวเองเมื่อเดือนมีนาคม ปี 2562  

จากจุดเปลี่ยนที่วันหนึ่ง คุณเอกได้วิ่งวินไปติดตั้งรูปให้ลูกค้าซึ่งเป็นช่างภาพอิสระรายหนึ่ง เกิดเป็นแรงบันดาลใจ ให้คุณเอกกลับมาถ่ายภาพซึ่งเป็นความชอบที่มีอยู่ก่อนแล้วอีกครั้ง หลังจากที่เคยมีโอกาสได้เรียนถ่ายภาพ แต่ด้วยเงื่อนไขในชีวิตจึงหยุดโอกาสของตัวเองลง

มอเตอร์ไซค์วิน เป็นอาชีพที่ทำให้มีรายได้ การถ่ายภาพ เป็นการแสดงความเป็นตัวเอง สะท้อนออกมาในสิ่งที่ชอบ ผ่านมุมมองความงามกับสิ่งรอบตัว ที่มองเห็นคุณค่าความงดงามของสิ่งเหล่านั้นด้วยหัวใจ  คุณเอกได้คว้าโอกาสในการเป็นช่างภาพให้มอเตอร์ไซค์วินคนหนึ่งได้อย่างน่าชื่นชม

วันนี้รินกำลังคว้าโอกาสดีๆ ในชีวิตเอาไว้ เพื่อพัฒนาตัวเองเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ รับฟังแนวคิดใหม่ๆ ที่แตกต่างไปจากเดิม

เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ ทุกคนที่ได้อ่านโพสต์นี้ รวมทั้งตัวเองด้วย ขอให้ประสบความสำเร็จกับโอกาสดีๆ โอกาสใหม่ๆ ที่คว้าเอาไว้ในครั้งนี้นะ

10 กันยายน 2563

#angrindiary

ขอบคุณเรื่องราวของคุณเอกจาก The Cloud

 

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

คนเดิมในเวอร์ชั่น 44 ❤ ไดอารี่ของอังริน

-
รูปภาพ
          ซ้ายกับขวาก็เป็นรินคนเดียวกัน ... แต่ไม่เหมือนกัน มีหลายอย่างที่เปลี่ยนไป รินคนเดิมเป็นคนที่ เอาชีวิตไปผูกติดกับคนอื่น ขี้หงุดหงิด คิดลบ มองโลกในแง่ร้ายไว้ก่อน ไม่ชอบความล้มเหลว อะไรที่ยาก ก็จะคิดว่าทำไม่ได้ และไม่คิดจะลองทำ ข้อจำกัดเยอะ เป็นพิษกับสิ่งรอบตัว โลกส่วนตัวสูงมาก ไม่ชอบสุงสิงกับใครมากนัก ไม่ภูมิใจในตัวเองเลย เห็นแต่ความไม่เพอร์เฟ็ค คิดว่าตัวเองด้อยค่าเสมอ           วันหนึ่ง... เมื่อบทชีวิตเดิมได้ปิดลงไปดื้อๆ เหมือนหนังสือที่ยังเขียนไม่เสร็จ ความเคว้งคว้าง คำถามมากมายที่ไม่มีคำตอบ นำมาซึ่งความโกรธ กล่าวโทษตัวเองและโชคชะตา ยิ่งตอกย้ำความด้อยค่าของตัวเองให้จริงมากขึ้นไปอีก           วันเวลาผ่านไปสักพักใหญ่การเรียนรู้ตัวเองจึงได้เกิดขึ้น กลายเป็นการตั้งคำถามกับตัวเองว่า "ลองบอกเหตุผลดีๆ มาสัก 5 ข้อ ว่าการเป็นตัวเองในแบบที่ผ่านมามันดีกับชีวิตยังไง" คำตอบคือ .................... ตอบตัวเองไม่ได้เลยว่าดียังไง จึงไม่มีคำตอบสำหรับคำถามนี้           งั้นเอาใหม่! "ลองบอกมาสัก...
อ่านเพิ่มเติม

มาไกลแล้ว... อย่าล้มเลิก ❤ ไดอารี่ของอังริน

-
รูปภาพ
          เพื่อนๆ เคยทำอะไรแล้วล้มเลิกไปกลางคันบ้างมั๊ยคะ? แล้วสาเหตุของการล้มเลิกในครั้งนั้นของเพื่อนๆ คืออะไร...           นึกย้อนกลับไปสำหรับตัวรินเอง มีหลายอย่างเหมือนกันที่ทำยังไม่ทันสำเร็จ แล้วก็ล้มเลิกไปซะก่อน ยกตัวอย่างง่ายๆ เช่น เรื่องการออกกำลังกายเพื่อลดน้ำหนัก           เมื่อหลายปีก่อน รินเริ่มลดน้ำหนักด้วยการวิ่ง เพราะคิดว่าเป็นการออกกำลังกายที่ง่ายที่สุด แต่เพราะคาดหวังผลลัพธ์ที่เร็วเกินไป วิ่งมาตั้งเดือนนึงแล้ว ทำไมน้ำหนักไม่ลดซักที โครงการวิ่งลดน้ำหนักของรินจึงต้องพับไปหลายครั้ง แต่ละครั้งใช้เวลาแค่ 1-2 เดือน และเมื่อกลับมาเริ่มวิ่งใหม่ ก็มักได้ยินคำพูดจากคนใกล้ตัวหรือเพื่อนฝูงในทำนองที่ว่า "จะวิ่งได้กี่วัน เดี๋ยวมึงก็เลิก" หรือ "เห็นวิ่งมาตั้งนานละ ไม่เห็นมึงจะผอมลงเลย" และ "วิ่งเสร็จเดี๋ยวมึงก็ไปกิน ไม่มีทางผอมหรอก เลิกวิ่งเหอะ" ช่วงนั้นต้องฟังอะไรแบบนี้อยู่บ่อยๆ กำลังใจก็ลดลง และนำไปสู่ความคิดว่า เราคงทำไม่ได้จริงๆ เลิกเหอะ           จนกระทั่งมีใครสักคนพูดขึ้นมาในช่...
อ่านเพิ่มเติม

ไม่เก่ง...แต่มีความพยายาม ❤ ไดอารี่ของอังริน

-
รูปภาพ
          เพื่อนๆ เคยลองทำอะไรที่ไม่คิดว่าเราจะทำได้ภายใน 1 เดือนบ้างไหมคะ?  เช่น ใน 1 เดือนนี้ บางคนอาจจะลองวิ่งให้ได้ 5 กม. บางคนอาจจะลองฟิตหุ่นลดไขมัน บางคนอาจจะลองเดินให้มากขึ้น หรือบางคนอาจจะลองลดของหวาน ชาไข่มุก อะไรแบบนี้ก็ได้นะคะ ลองดูซิ...ว่าเราจะทำได้มั๊ย           เมื่อเรามีโจทย์ที่อยากจะลองทำ และเป็นสิ่งที่เราไม่เคยทำหรือไม่เคยคิดจะทำมาก่อนเกิดขึ้น แถมยังมีระยะเวลาเป็นตัวกำหนดด้วย ใจนึงเราก็คิดว่าน่าลอง ขอลองดูสักหน่อย เป็นความท้าทาย แต่ลึกๆ ในใจก็ยังลังเลไม่แน่ใจว่าเราจะทำสำเร็จมั๊ยนะ           เมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา รินก็ได้ลองทำอะไรที่ไม่เคยคิดว่าเราจะทำได้อยู่เหมือนกันค่ะ สิ่งนั้นก็คือ การลองกระโดดเชือก 5,000 แคลอรี่ภายใน 1 เดือน           ย้อนกลับไปราวๆ ปลายเดือนเมษายน 2563 ที่ผ่านมารินเพิ่งเริ่มหัดกระโดดเชือกครั้งแรกในวัย 40 ต้นๆ การกระโดดเชือกวันแรกของรินนั้นได้เพียง 20 ครั้ง ก็เหนื่อยมากเหมือนจะขาดใจ ต้องนั่งพักอยู่นานกว่าจะกระโดดต่อไปได้ กระโดดเป็นเซ็ตเซ็ตละ ...
อ่านเพิ่มเติม